Έγινα μαμά πριν από μόλις δύο μήνες. Ήταν όμως αρκετοί για να ταυτιστώ με τον ήρωα στην ιστορία του Πάμπλο Νερούδα, που έκλεψε το αστέρι και θέλησε να το κρατήσει, να το κρύψει από τον κόσμο να μην του το πάρει κανείς. Όμως εκείνο έλαμπε και φώτιζε και του χάλαγε τα σχέδια, για να καταλάβει στο τέλος πως όσο κι αν το αγαπάει, το αστέρι δεν γίνεται να του ανήκει. Θα φύγει, και θα λάμπει από μακριά.
“Πώς να κρατήσεις στο σπίτι σου ένα αστέρι; Πώς να αιχμαλωτίσεις το φως;”
Οι δύο αυτές γραμμές αποτελούν το οπισθόφυλλο του βιβλίου – ποιήματός του Πάμπλο Νερούδα – Ωδή σε ένα αστέρι. Οι δύο αυτές γραμμές αποτελούν την ουσία και το νόημα του να μεγαλώνεις ένα παιδί και θα έπρεπε να ήταν σημαία, σύνθημα και όραμα των γονιών μας αλλά και δικό μας, ως νέοι γονείς.
Ένα βιβλίο–δίδαγμα για την ελευθερία του ατόμου, σε παιδική εικονογράφηση ώστε να είναι ελκυστικό και να διαβάζεται και από τα ίδια τα αστέρια μας.
Πληροφορίες: Ωδή σε ένα αστέρι – Πάμπλο Νερούδα, εικονογράφηση Elena Odriozola, εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ, Απόδοση Παναγιώτης Σουλτάνης, χρονολογία έκδοσης Απρίλιος 2015.
Αφήστε μια απάντηση