Γραμμένο 40 χρόνια πριν, το Διπλό βιβλίο είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται ως ημερολόγιο καταγραφής εμπειριών του ανθρώπου που βγαίνει από τον Εμφύλιο και προσπαθεί να χτίσει τη ζωή του εκ νέου. Στον κόσμου του Κώστα, του ήρωα του βιβλίου, συντελούνται αλλαγές. Πρόκειται για μεταβολές που έρχονται στο κατώφλι του ανθρώπου του 20ου αιώνα και διαπερνούν όλες τις κοινωνικές του σχέσεις και βάσεις.
Το θέμα της τεχνολογίας δεν συναντάται συχνά σε ελληνικά αναγνώσματα, καθώς -ίσως- είτε δεν απασχόλησε την ελληνική κοινωνία, είτε η όποια τεχνολογική αλλαγή συντελούνταν σε μια περίοδο, που το βάρος έπεφτε μοιραία στο ξεπέρασμα οδυνηρών καταστάσεων της Ιστορίας. Ως εκ τούτου, το βιβλίο αυτό αποτελεί εκ των πραγμάτων ένα ιδιαίτερο ανάγνωσμα ως προς το περιεχόμενό του.
Ο ήρωας του βιβλίου είναι ο Κώστας, ένας απλός άνθρωπος του χωριού που αναγκάζεται από τις συνθήκες σε μετανάστευση στη Γερμανία. Κάθε κεφάλαιο του βιβλίου αποτελεί και μια ξεχωριστή ιστορία, η οποία πιθανότατα θα μπορούσε να διαβαστεί και αποκομμένη από τις υπόλοιπες σελίδες, εν είδει διηγήματος. Στις 196 σελίδες δεν ξετυλίγεται μονάχα ένας χαρακτήρας, αλλά ξετυλίγονται μαζί του τα συμπλέγματα της ελληνικής (και γερμανικής) κοινωνίας σε συνάρτηση με τον γάμο, τη μοναξιά, τη μετανάστευση και την τάξη.
Το εργοστάσιο ΑΟΥΤΕΛ δεν είναι μόνο ο χώρος εργασίας του Κώστα, αλλά το «ξένο», αυτό που έχει πάρει τη θέση της οικείας. Μέσα από την εργασία του στο ΑΟΥΤΕΛ ο Κώστας (κάπως απλοϊκά, αλλά και συγκινητικά) έρχεται σε επαφή με τον μαρξισμό, που ούτως ή άλλως είναι διαδεδομένος στον κύκλο του. Στις βάρδιες στο ΑΟΥΤΕΛ ο Κώστας αντικρίζει τον καπιταλισμό, όπως αυτός έχει δομηθεί στο κατώφλι της δεκαετίας του ’60 και μοιραία αναπολεί τη ζωή του ως προλετάριος εργάτης στο ξυλάδικο του χωριού του.
Αν χρήζει ειδικής μνείας κάτι στο βιβλίο, αυτό είναι ολόκληρο το κεφάλαιο «Το φίφτυ – φίφτυ στον έρωτα». Ένα κεφάλαιο από την αρχή μέχρι το τέλος συγκλονιστικό, όπου ο «σκληροτράχηλος» ήρωας έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τον έρωτα, την ερωτική απογοήτευση, την επιθυμία και τον χωρισμό. Μέσα από έναν σπαρακτικό ποιητικό ρεαλισμό, ο οποίος «κουμπώνει» με τα υπόλοιπα κεφάλαια, ο Δημήτρης Χατζής ξεδιπλώνει το μεγαλείο της γραφής του με τρόπο αριστοτεχνικό.
Η ελληνική αγωνία, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο Χατζής, είναι αυτή που πραγματεύεται κυρίως το Διπλό βιβλίο. Και το κάνει με μια γραφή που πηγάζει από εικόνες, όπως η σκληρή Φράου Μπάουμ στο εργοστάσιο, η αναδρομή στην ιστορία του πατέρα του με το ΕΑΜ, η επιστροφή του Σκουρογιάννη στον τόπο του, η ζωή της αδερφής του Κώστα στους Μολάους και άλλες τόσες εικόνες που μέσα στην ρεαλιστικότητά τους φέρουν τις ανθρώπινες αγωνίες και σχέσεις στο μικροσκόπιο.
Πληροφορίες: Το διπλό βιβλίο, συγγραφέας Δημήτρης Χατζής, εκδόσεις ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ, ημερομηνία έκδοσης 2008.
Αφήστε μια απάντηση